Heb je mijn vorige reisavontuur naar de Filipijnen gemist? Klik dan hier om het te lezen!
Mijn Eerste Indruk van Seoul: Een Stad van Contrasten en Cultuur
Vlotte Aankomst, OV-Gemak en het Hostel in Hongdae
Na mijn geweldige soloreis in Thailand en een bijzondere vader-zoon-reis in de Filipijnen, was het nu tijd om mijn reisavontuur alleen voort te zetten in Zuid-Korea. Mijn oorspronkelijke plan was om drie weken door het hele land te backpacken, maar alles veranderde na mijn aankomst in Seoul. Na een emotioneel afscheid van mijn vader in Manila, stapte ik op een vlucht van vier uur naar Seoul, de bruisende hoofdstad van Zuid-Korea.
Bij aankomst op het vliegveld was ik meteen onder de indruk van hoe duidelijk en netjes alles was geregeld. Zonder enige moeite volgde ik de bordjes naar de metro, kocht ik binnen enkele minuten een T-Card (de Koreaanse OV-chipkaart) en sprong ik op de metro richting het centrum van Hongdae. Daar had ik een hostel uitgezocht, waar ik dit keer een gedeelde kamer had geboekt. Een privékamer bleek aanzienlijk duurder, en ik zag het als een mooie kans om weer makkelijk mensen te ontmoeten.
Eenmaal aangekomen in Hongdae moest ik zo’n 15 minuten lopen naar mijn hostel, genaamd Time Travelers Party Hostel. Het was inmiddels 2 uur ’s middags, en toen ik mijn kamer binnenwandelde, vond ik daar al twee jonge medebewoners die duidelijk nog herstellende waren van de avonturen van de vorige nacht. Met het soort stilte dat alleen een respectvolle kamergenoot kan opbrengen, gooide ik mijn rugzak in de hoek van de kamer – en besloot meteen op pad te gaan om Hongdae te verkennen. Als ik iets geleerd heb, is het dat de stad je altijd meer energie geeft dan een dutje.
Hongdae: Het Bruisende Hart van Seoul vol Energie
Hongdae is een populaire wijk in Seoul, geliefd bij locals en toeristen. De buurt staat bekend om haar hippe sfeer, bruisend nachtleven en creativiteit. De naam komt van de nabijgelegen Hongik University, een kunstacademie die een jong en artistiek publiek trekt.
In Hongdae vind je kleurrijke straten vol street art, trendy cafés, boetieks en kleine galerieën. Het gebied is beroemd om live muziek en K-pop dansoptredens op straat. Daarnaast kun je genieten van street food en Koreaanse gerechten in talloze restaurants. Er is altijd wel iets te beleven.
Tijdens mijn wandeling door Hongdae viel de drukte meteen op. Toch was alles ongelooflijk georganiseerd. Mensen wachtten keurig voor het stoplicht en niemand drong voor. Het voelde als een sociale dansvoorstelling. Ik dacht meteen: Waarom is het thuis niet zo?
De straten waren super schoon. Iedereen leek een persoonlijke stylist te hebben. Mannen liepen strak in pak, alsof ze een zakenmeeting hadden. Jongeren en studenten zagen eruit alsof ze van een catwalk kwamen. De dames droegen stijlvolle outfits die zo in een modeblad konden staan. Ondertussen droeg ik een spijkerbroek en poloshirt. Ik voelde me hopeloos underdressed en hoopte dat niemand me als een verdwaalde backpacker zou zien.
Na twee uur wandelen en mijn lunch opeten besloot ik terug te gaan. Het hostel, genaamd Time Travelers Party Hostel, stond op me te wachten. Tijd om me op te frissen en de ‘party’ te ontdekken. Zou het net zo bruisend zijn als de hostels in Thailand? Of stond me een unieke Koreaanse versie te wachten? Misschien karaoke en een K-pop dansje? Ik was benieuwd.
Mijn Ervaring in het Time Travelers Party Hostel
Eenmaal terug in mijn kamer ontmoette ik mijn nog brakke kamergenoten, maar een echte klik bleef uit. Ik deelde de kamer met een broer en een zus uit Engeland. Het meisje was in Korea vanwege haar obsessie met K-drama’s, terwijl haar broertje alleen maar wilde feesten. Zelf was ik hier omdat ik nieuwsgierig was naar de bruisende stad, het heerlijke Koreaanse eten en de futuristische verhalen die ik erover had gehoord. Niet dat ik vies ben van een feestje, maar ik had wel wat meer plannen dan alleen dat.
Gelukkig bood de bekende app Hostelworld een handige functie: een groepschat voor reizigers in Seoul. Al snel kwam ik in contact met een groepje soloreizigers die plannen maakten om samen Korean BBQ te eten en daarna de stad in te gaan voor een avondje feesten. Ik besloot direct mee te gaan en me bij hun plannen aan te sluiten, benieuwd wat deze spontane avond zou brengen.
Ondertussen vertelden mijn kamergenoten dat het zogenoemde ‘party’ hostel totaal niet aan zijn naam voldeed. Er werd namelijk niets aan feestjes georganiseerd, wat een behoorlijke anticlimax was. De naam bleek dus behoorlijk misleidend, maar gelukkig bood de stad genoeg alternatieven om de avond te redden.”
Korean BBQ, Nieuwe Vrienden in Seoul
Zoals afgesproken ontmoette ik een groepje soloreizigers: een mix van Amerikanen, Canadezen, Britten en Fransen. Terwijl we samen aan tafel schoven, was er meteen een goede klik. Het viel me op dat de reizigers hier in Zuid-Korea een stuk ouder waren dan de feestgangers in Thailand, waar de gemiddelde backpacker net zijn middelbare schooldiploma leek te hebben. Deze groep was meer rond de dertig en duidelijk op zoek naar culturele ontdekkingen in plaats van alleen drankavonturen. Ik voelde me meteen thuis, alsof ik eindelijk mijn stam had gevonden.
Tijdens het (Korean) BBQ’en ging alles voorspoedig, tot een oud Koreaans vrouwtje – de serveerster – ons kwam redden. Ze keek met een mengeling van minachting en lichte wanhoop toe hoe wij het vlees aan het verpesten waren. Terwijl ze in het Koreaans aan het mompelen was (ik vermoed iets in de trant van “Hoe hebben ze dit overleefd tot nu toe?”), greep ze resoluut in. Binnen een paar seconden had ze de tang overgenomen en stond ze onze barbecue te redden alsof haar reputatie op het spel stond.
Het was hilarisch hoe wij als westerlingen blijkbaar compleet faalden in wat zij waarschijnlijk een eenvoudig dagelijks klusje vond. Maar terwijl zij onze levens redde (of in elk geval het vlees), hadden wij de grootste lol. Het was een perfecte balans: wij verprutsten het, zij redde het, en iedereen had het naar zijn zin.
Een van de Amerikanen vertelde dat hij al een paar dagen in Seoul was en dat we absoluut naar ‘Thursday Party’ moesten gaan. Volgens hem was dit dé bar waar backpackers elke avond samenkwamen om gezellig bij te kletsen, reistips te delen, drankspelletjes te spelen en vervolgens als groep naar clubs te vertrekken om de avond voort te zetten. Wat het nog interessanter maakte, was dat ook veel lokale Koreanen hier kwamen om buitenlanders te ontmoeten, wat zorgde voor een mix van culturen en gezelligheid.
Dus, zo gezegd, zo gedaan. Na onze geweldige Korean BBQ-maaltijd – die dankzij onze reddende Koreaanse serveerster niet volledig in de rook was opgegaan , vertrokken we met z’n allen naar Thursday Party. Ik was nieuwsgierig of deze bar echt de levendige ontmoetingsplek zou zijn die hij had beschreven en vooral wat de avond nog meer in petto had.
De Bar ”Thursday Party”
Voordat ik verder ga over mijn ervaring bij Thursday Party, moet ik deze plek écht aanraden aan iedereen die Seoul bezoekt. Het was hier dat ik geweldige mensen ontmoette, waarvan ik na twee jaar nog steeds met velen in contact ben en zelfs in andere landen heb ontmoet. De vibe is ongeëvenaard, en zonder te overdrijven ben ik hier in drie weken zeker vijf keer per week geweest. Niet alleen de bar, maar ook Seoul zelf had mijn hart gestolen. Na slechts drie dagen besloot ik mijn plannen om de rest van Zuid-Korea te verkennen te annuleren. Eén gedachte hield me bezig: Is drie weken in Seoul überhaupt genoeg?
Toen we met z’n allen aankwamen bij Thursday Party, begon het feest direct. Terwijl we beerpong speelden, sloten nieuwe soloreizigers zich aan, en elke avond leerde ik minstens 10-15 nieuwe mensen kennen. Deze bar was meer dan een plek om te feesten; het was een ontmoetingsplek waar plannen werden gesmeed voor de dagen die volgden. Overdag deden we onze eigen dingen in kleine groepjes. We bezochten paleizen, markten, musea, en proefden van de rijke cultuur van Seoul. Maar ’s avonds kwamen we allemaal samen bij Thursday Party. Mensen deelden reistips, stelden nieuwe vrienden voor, en na een paar drankjes was het tijd om Hongdae’s nachtleven te verkennen.
Ik ben zo blij dat ik deze plek al op mijn eerste dag ontdekte. Het maakte mijn reis onvergetelijk en bevestigde waarom Seoul een stad is om verliefd op te worden.
Gyeongbokgung Paleis
De volgende dag besloot ik vroeg op te staan om de beroemde paleizen van Seoul te ontdekken. Via de Hostelworld app ontmoette ik twee Amerikaanse reizigers, John en Joe, die hetzelfde plan hadden. Perfect, want avontuur is altijd leuker met gezelschap. We spraken af bij een metrostation en gingen samen op pad. Onze eerste stop: Gyeongbokgung Paleis, het grootste en meest iconische paleis van Zuid-Korea.
Toen we aankwamen, kregen we meteen goed nieuws: het was onze geluksdag! Het bleek namelijk de laatste woensdag van de maand te zijn, oftewel Cultural Day, waarop veel bezienswaardigheden, waaronder de paleizen, gratis toegankelijk zijn. Gratis cultuur snuiven? Daar zeggen backpackers natuurlijk geen nee tegen. De drukte namen we maar voor lief.
We liepen door een enorme poort, genaamd Gwanghwamun Gate, en kwamen uit op een gigantisch, leeg plein (los van de honderden toeristen natuurlijk). Een paar honderd meter verder zagen we nieuwe poorten, waarachter de paleisgebouwen zich bevonden. Gyeongbokgung, dat ‘Paleis van het Stralende Geluk’ betekent, werd oorspronkelijk gebouwd in 1395 tijdens de Joseon-dynastie en diende als het hoofdverblijf van de koninklijke familie.
Het paleis is een indrukwekkend complex van meerdere gebouwen. Er was een hoofdgebouw waar de koning audiënties hield, een apart paleis voor de koningin, en een hele reeks gebouwen voor bedienden en functionarissen. Terwijl we door het terrein wandelden, konden we ons bijna voorstellen hoe het er in de 15e eeuw aan toe ging. Nou ja, behalve dat wij niet bepaald op koninklijke wijze waren gekleed.
We bezochten ook de prachtige Hyangwonjeong-paviljoen, gelegen op een eilandje in een serene vijver, waar de koning waarschijnlijk zijn rust zocht. Het hele paleis straalde geschiedenis uit, en ondanks de drukte was het een bijzondere ervaring. Gratis toegang, geweldige gezichten, en een beetje historisch drama erbij? Dat noemen we een geslaagde ochtend.”
Los van het feit dat het bloedheet was en we ons voelden alsof we aan een sauna-marathon deelnamen, konden we onze ogen niet afhouden van het prachtige Gyeongbokgung Paleis. Het contrast tussen de traditionele architectuur van het paleis en de moderne wolkenkrabbers van Seoul op de achtergrond was adembenemend. Het voelde bijna alsof je door de tijd reisde, van het oude koninklijke Korea naar het futuristische Seoul.
Na een aantal paleizen, parkjes en streetfoodkraampjes te hebben bezocht, besloot ik terug te keren naar het hostel om me op te frissen en klaar te maken voor een nieuwe avond bij Thursday Party. Zeiknat van het zweet en snakkend naar een ijskoude douche, sprong ik meteen onder de kraan. Maar net toen ik eindelijk wat verkoeling voelde, ging er keihard een alarm af op mijn mobiel. Het was een local alert. Door het kleine doucheraampje hoorde ik in de verte ook een luchtsirene.
Met een mix van paniek en nieuwsgierigheid sprong ik uit de douche, nog half ingezeept, en pakte mijn telefoon. Ik opende de melding en plakte het bericht in Google Translate. Wat er stond, deed mijn hart even stilstaan: ‘North Korea has launched a rocket, seek shelter.’ Mijn eerste gedachte? Dit kan niet echt zijn… toch? Mijn tweede gedachte? Misschien had ik die douche toch even kunnen afmaken.
Hoe deze onverwachte situatie zich ontwikkelde en wat er daarna gebeurde? Dat lees je in mijn volgende blog, waar ik meer deel over mijn avonturen in Seoul – van onverwachte alarmsituaties tot onvergetelijke nachten in Thursday Party. Stay tuned!
